Τα Κουρέλια που τραγουδάμε ακόμα λέμε ...
Πολλοί σκέφτονται για την απεργία λες και πρόκειται να αλλάξει τον κόσμο . Ότι η απεργία θα απλωθεί στο μέλλον σε μια ολοένα και μεγαλύτερη , και στο τέλος σε μια αχανή , έκταση παίρνοντας σβάρνα κάθε μορφή τυραννίας .
Πολλοί σκέφτονται για την απεργία λες και πρόκειται να αλλάξει τον κόσμο . Ότι η απεργία θα απλωθεί στο μέλλον σε μια ολοένα και μεγαλύτερη , και στο τέλος σε μια αχανή , έκταση παίρνοντας σβάρνα κάθε μορφή τυραννίας .
Στη σκέψη αυτή άλλοι τρομάζουν και άλλοι ελπίζουν .
Δεν υπάρχει όμως κανένας σίγουρος τρόπος που να εξακριβώνει
ως ποιο σημείο αληθεύει ο ισχυρισμός αυτός . Ως ποιο σημείο μπορεί να φτάσει
μια απεργία .
Η ιστορία πάντως έχει δείξει ότι μια απεργία δεν αλλάζει
κάτι ουσιαστικά . Γιατί μια μεγάλη απεργία ξεπερνάει μια μικρότερη απεργία αλλά
ποτέ δεν μπορεί να ξεπεράσει τα όρια της ίδιας της απεργίας .
Η ουσιαστική αλλαγή αποτελεί εξέλιξη . Τα πάντα στην εξέλιξη
φαίνεται να υπολογίζονται με βάση την αιωνιότητα αφού η εξέλιξη θέλει άπειρο
χρόνο για να πραγματοποιηθεί . Άρα ας μην υπολογίζουμε , όσο ζούμε τουλάχιστον
, σε τέτοια εξέλιξη .
Ακόμα και η αιωνιότητα όμως απαιτεί την αρχή της , το σημείο
εκκίνησης .
Την Δευτέρα οι εκπαιδευτικοί της χώρας ευελπιστούν να
ξεκινήσουν τον χρόνο . Αυτόν τον χρόνο που σταμάτησε όταν ξεκίνησε η εποχή της λήθης
. Ας τους βοηθήσουμε .