Όλοι έχουμε ευθύνη … οι γονείς , οι δάσκαλοι ,
εγώ , εσύ . Τα παιδιά μαθαίνουν βλέποντας μας ακόμα και όταν εμείς δεν βλέπουμε
. Ο σεβασμός στην ανθρώπινη ύπαρξη είναι θεμελιώδης αξία και χτίζεται λιθαράκι
– λιθαράκι . Το ερώτημα είναι αν εμάς τους ίδιους μας απασχολεί τόσο ώστε
να θεωρήσουμε υποχρέωσή μας την εδραίωσή του στις παιδικές συνειδήσεις . Σε
αυτό το επίπεδο ποιος ο ρόλος του δασκάλου και του σχολείου ;
Τι πρέπει να μάθαινει καλά ένα παιδί;
Να βρίσκει τον άγνωστο
x σε μια εξίσωση
ή να ανακαλύπτει τον «άγνωστο x» στην ζωή του ,
ώστε να μπορεί να λύνει προβλήματα κοινωνικά , οικονομικά ή προσωπικά
που του προκύπτουν ;
Να εντοπίζει το
υποκείμενο και το αντικείμενο μιας πρότασης ή να διακρίνει «το
υποκείμενο» και «το αντικείμενο» της ταξικής μας κοινωνίας , ώστε να
μην επιτρέπει την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο ;
Να μάθει τον νόμο
της βαρύτητας στην φυσική ή να αξιολογεί την βαρύτητα της
επιστήμης , ώστε να μην πέφτει θύμα προλήψεων , τσαρλατάνων και πάσης
φύσεως σκοταδισμού ;
Να αγαπάει και
να σέβεται τον θεό ή να αγαπάει τον άνθρωπο και να σέβεται την φύση
;
Να μάθει να
μιλάει καλά ξένες γλώσσες ή να μάθει την επικοινωνία και το διάλογο
με τους ανθρώπους και τους ξένους
πολιτισμούς ;
Να ξέρει τα
διάφορα αποτελέσματα των χημικών αντιδράσεων στο μάθημα της χημείας ή να
προβλέπει τα αποτελέσματα των πράξεων του και τις αντιδράσεις που
μπορεί να προκαλέσουν ;
Να αποστηθίζει ιστορικά
γεγονότα και ημερομηνίες ή να αξιολογεί τις επιπτώσεις τους
μέσα στο χωροχρόνο που διαδραματίστηκαν και να διδάσκεται για το μέλλον
του ;
Δεν μπορώ να υποβαθμίσω την αξία όλων όσων διδάσκονται
τα παιδιά σύμφωνα με τα αναλυτικά προγράμματα αλλά η απουσία όλων των υπόλοιπων
είναι εμφανής όταν τα παιδιά τελειώνουν το σχολείο . Θύματα της ανεπάρκειας της
ανθρωπιστικής παιδείας στο σχολείο είναι όλα αυτά τα παιδιά που κατά καιρούς
γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης ή μεταμορφώνονται τα ίδια σε εκμεταλλευτές
της ανθρώπινης ύπαρξης . Τρανταχτό παράδειγμα , οι άνθρωποι που βρέθηκαν στο
χώρο της χρυσής αυγής , αποζητώντας αποδοχή , ασφάλεια και ανοχή με αντάλλαγμα
τυφλή υπακοή και στρατιωτική πειθαρχεία .
Είναι άραγε εφικτή η εκ των υστέρων αλλαγή των
συνειδήσεων ή είναι πλέον αργά ; Μάλλον το δεύτερο . Όλοι αυτοί είναι καμένα
χαρτιά . Η παιδεία δεν λειτούργησε πάνω τους ώστε να τους αποτρέψει από
λανθάνουσες καταστάσεις υπνωτισμού και πλύσης εγκεφάλου .
Αναρωτιέμαι μήπως τα κενά στην διδασκαλία των
εκπαιδευτικών δεν έχουν να κάνουν με την κάλυψη της ύλης των αναλυτικών
προγραμμάτων , αλλά με την κάλυψη κενών ηθικής , λογικής , συναισθήματος
, ανθρωπισμού και ελευθερίας .
