Ρήγμα έχει δημιουργηθεί στο συγκυβερνητικό στρατόπεδο με
αφορμή τις διαθεσιμότητες των διοικητικών υπαλλήλων των ΑΕΙ. Από τη μία το
Πασοκικό στρατόπεδο με αιχμή του δόρατος τον Ανδρέα Λοβέρδο που επιμένει να
επαναπροσληφθούν περισσότεροι διοικητικοί υπάλληλοι από ότι προβλέπει η
συμφωνία με την τρόικα. Από την άλλη το άλλο μισό συγκυβερνητικό στρατόπεδο ,
το Νεοδημοκρατικό , το οποίο με πρωτοστάτη τον Κυριάκο Μητσοτάκη επιμένει στη
συμφωνία με την τρόικα.
Βέβαια την συμφωνία με την τρόικα δεν την έχει υπογράψει
μόνη της η Ν.Δ. αλλά και το Πασόκ. Το οποίο από τη στιγμή που έγινε Ελιά άρχισε
να ξεχνάει.
Η κόντρα βέβαια δεν γίνεται επί ίσοις όροις αφού τον Ανδρέα
Λοβέρδο υποστηρίζει ο Ευάγγελος Βενιζέλος , ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει την
υποστήριξη του ίδιου του Αντώνη Σαμαρά. Οπότε θα κερδίσει ο Κυριάκος
Μητσοτάκης.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος ελπίζει ότι ο πρωθυπουργός θα
ξανασκεφτεί το θέμα. Αντίθετα ο Αντώνης Σαμαράς γνωρίζει ότι ο Ανδρέας Λοβέρδος
τελικά θα καταλάβει ποιο είναι το συμφέρον της χώρας και θα κάνει πίσω. Μπορεί
ακόμα ο Ανδρέας Λοβέρδος να μην έχει καταλάβει ποιο είναι το συμφέρον της χώρας
, αφού ως νέος υπουργός δεν πρόλαβε να μπει στο κλίμα , αλλά τελικά θα
καταλάβει. Γιατί όλοι τελικά καταλαβαίνουν το συμφέρον της χώρας. Λίγο σπρώξιμο
χρειάζονται.
Θα ήταν προτιμότερο οι υπουργοί του Πασόκ να μην παίρνουν
βιαστικές αποφάσεις αλλά να περιμένουν λίγο καιρό μέχρι να καταλάβουν ποιο
είναι το συμφέρον της χώρας. Άλλωστε ο Ανδρέας Λοβέρδος είναι έμπειρος
υπουργός. Έχει ξαναγνωρίσει και στο παρελθόν το συμφέρον της χώρας οπότε έχει
την ικανότητα να το ξανακάνει.
Γιατί με αυτόν τον τρόπο η συγκυβέρνηση βγάζει άσχημη εικόνα
προς τα έξω. Κάποιος που δεν γνωρίζει θα νομίζει ότι αυτοί πραγματικά
διαφωνούν.
Διαφωνία δεν υπάρχει μεταξύ Πασόκ και Ν.Δ. Γιατί αν αυτοί οι
δύο διαφωνούσαν θα είχαν χωρίσει τα τσανάκια τους. Διαφωνία υπάρχει μεταξύ
συγκυβέρνησης και ΣΥΡΙΖΑ. Γιαυτό άλλωστε δεν συγκυβερνούν.
Το συμφέρον του ΣΥΡΙΖΑ για την χώρα είναι
διαφορετικό από το συμφέρον της Ν.Δ. για την χώρα. Ο δεξιός πιστεύει , για
παράδειγμα , ότι οι ιδιωτικοποιήσεις είναι σωτηρία για την χώρα ενώ ο αριστερός
πιστεύει ότι είναι σκέτη καταστροφή. Γιατί άλλο πράγμα ο αριστερός και άλλο πράγμα
ο δεξιός. Σαν τη μέρα με την νύχτα.
