Δείξε μου τους προπηλακισμούς σου , να σου πω πόση δημοκρατία έχουμε (βαράτε γιατί χανόμαστε).

Όταν εκλέγεις βουλευτή , έχεις την απαίτηση να σε εκπροσωπεί στο κοινοβούλιο και να ασκεί το έργο του χωρίς να επηρεάζεται ή να δέχεται πιέσεις από εξωγενείς  παράγοντες . Αυτή η απαίτηση δεν είναι παράλογη . Αποτελεί συνταγματικό δικαίωμα και υποχρέωση κάθε βουλευτή να αποφασίζει κατά συνείδηση  με βάση , πάντα , το συμφέρον του λαού . Αυτό θα ήταν το ιδανικό στο υπάρχον πολιτικό σύστημα . Έλα όμως που η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική .

Πως  μπορεί να εξασφαλιστεί  η κατά συνείδηση λειτουργία του βουλευτή όταν οι πιέσεις που του ασκούνται είναι πολλές ; Όταν ο βουλευτής καταψηφίσει την απόφαση του αρχηγού , τότε φλερτάρει με διαγραφή , κάτι που μπορεί να αποβεί καταδικαστικό για τη συνέχεια της πολιτικής του καριέρας . Ο βουλευτής λοιπόν σκεφτόμενος ωφελιμιστικά , αφού ως άνθρωπος έχει  ελαττώματα και αδυναμίες , δεν θέλει και πολύ για να ενδώσει σε πιέσεις  . Πρόσφατα είναι τα παραδείγματα με τις πιέσεις σε βουλευτές για την ψήφιση μνημονίων , μεσοπρόθεσμων και λοιπών νόμων .

Με αυτό τον τρόπο ο βουλευτής επηρεάζεται μονόπλευρα , μόνο προς τη μία κατεύθυνση , με αποτέλεσμα η λήψη των αποφάσεων να μην είναι δημοκρατική . Δημιουργείται σοβαρό έλλειμμα κοινοβουλευτικής δημοκρατίας .

Κάπου εδώ κάνει την εμφάνιση του το αντίπαλο δέος . Αυτό που θα πιέσει τους βουλευτές προς την άλλη κατεύθυνση . Η αντιδιαμετρική πίεση . Ποιά είναι αυτή ; Η πίεση του λαού . Ο λίθος που θα καλύψει το έλλειμμα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας .

Αυτή η πίεση πρέπει να ασκείται καθημερινά και όχι κάθε τέσσερα χρόνια με την ψήφο . Μην ξεχνάς ότι καθημερινά , η αντίθετη πλευρά , ασκεί ασφυκτικά την πίεση που καταστρατηγεί τη δημοκρατία . Άρα κάθε μέρα πρέπει να ασκείται πίεση από τον λαό προς τους βουλευτές . Και η πίεση του λαού πρέπει να είναι τόσο έντονη όσο έντονη είναι και η πίεση από την άλλη πλευρά . Η πίεση οικονομικών , προσωπικών , κομματικών συμφερόντων …  Με αυτό τον τρόπο εμφανίζεται μια εξισορρόπηση των αντίθετων πιέσεων που ουσιαστικά αναιρεί η μία την άλλη και εξαλείφεται το έλλειμμα που εμφανίζεται σε μια φαινομενικά δημοκρατική διαδικασία .

Το έλεγε και ο Νεύτωνας . Για να κινείται ένα αντικείμενο ομαλά θα πρέπει η συνισταμένη των δυνάμεων που ασκούνται σε αυτό να είναι μηδενική . Σε κάθε δράση εμφανίζεται μία ίση και αντίθετη αντίδραση . Αλλιώς το αντικείμενο κινείται ανεξέλεγκτα . Και όταν το πολιτικό σύστημα κινείται ανεξέλεγκτα ανώμαλα , τότε ο λαός ζορίζεται .

Δράση εσείς , αντίδραση εμείς . Και όποιος αντέξει .

Ποιες είναι οι καθημερινές μορφές πίεσης που μπορεί να επιδείξει ο λαός ;

Από απλές πορείες μέχρι προπηλακισμούς  και βιαιοπραγίες . Και για αυτούς που θα διαφωνήσουν με τις βιαιοπραγίες ας αναλογιστούν την επικινδυνότητα της μη-ισορροπημένης πίεσης προς τους βουλευτές .

Με πόση αντιδιαμετρική πίεση μπορεί να εξισορροπηθεί η απειλή μιας πιθανής διαγραφής ενός βουλευτή ; Ή ακόμα περισσότερο , πόσο πρέπει να πιέσεις ένα βουλευτή ώστε να τον πείσεις να μη χρηματιστεί ; Οι πορείες είναι αρκετές ; Δεν νομίζω , ποτέ δεν ήταν .

Αν όμως νιώθει ο βουλευτής διαρκώς την καυτή σου ανάσα ; Το χέρι σου ορθωμένο από πάνω του ; Σε αυτή την περίπτωση δεν θα σκεφτεί και δεύτερη φορά να κάνει την ατασθαλία ; Δεν θα νιώθει μέσα του μια απέραντη λαχτάρα για να πράξει ορθά ;

Τώρα θα μου πεις είναι απαραίτητες όλες αυτές οι βιαιότητες ;

“Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία” . Δεν το λέω εγώ , το Σύνταγμα το λέει . Άρα και με τους δικούς τους κανόνες να παίξουμε , η πίεση προς τους βουλευτές είναι αναπόσπαστο μέρος της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας .

Με απλά λόγια : βαράτε γιατί χανόμαστε .

(Προβλέπω ότι ο επόμενος που θα τις αρπάξει θα είναι ο Στουρνάρας)