Οι πιέσεις ήταν αφόρητες . Αρχικά προσπάθησαν οι τριακόσιοι . Όχι του Λεωνίδα , οι άλλοι της βουλής . (παρεμπιπτόντως είναι τραγικό οι βουλευτές να είναι τριακόσιοι . Ας ήταν 299 , ας ήταν 301 , όχι 300) . Προσπάθησαν πολύ , όσο δεν έπαιρνε άλλο . Τι σκάνδαλα , τι μίζες , τι δούλεμα … πολύ το ευχαριστήθηκα . Οι Έλληνες όμως δεν αγανάκτησαν .
Στη συνέχεια την σκυτάλη την πήρε ο πρωθυπουργός, o οποίος , οφείλω να ομολογήσω, πήρε πολύ πατριωτικά το θέμα . Προσπάθησε ο Παπανδρέου . Επανειλημμένα . Έκοψε μισθούς ,
συντάξεις . Οι Έλληνες τίποτα . Διέλυσε παιδεία , υγεία . Οι Έλληνες τίποτα . Έφερε το ΔΝΤ . Οι Έλληνες τίποτα . Ξεπούλησε τη μισή Ελλάδα . Οι Έλληνες τίποτα .. Δεν αγανακτούσανε με τίποτα .
συντάξεις . Οι Έλληνες τίποτα . Διέλυσε παιδεία , υγεία . Οι Έλληνες τίποτα . Έφερε το ΔΝΤ . Οι Έλληνες τίποτα . Ξεπούλησε τη μισή Ελλάδα . Οι Έλληνες τίποτα .. Δεν αγανακτούσανε με τίποτα .
Τελικά τους αγανάκτησαν οι Ισπανοί . Είπαν ότι οι Έλληνες κοιμούνται . Αν είναι δυνατόν να τους δουλεύουν οι Ισπανοί . Οι πελάτες . Μήπως ξέχασαν τι έπαθαν στο euro το 2004 ; Από τότε το φίλαγαν οι χαιρέκακοι .
Τα ισπανικά ειρωνικά σχόλια λοιπόν ξεχείλισαν το ποτήρι . Το ελληνικό φιλότιμο θίχτηκε . Σηκώθηκαν οι έλληνες από τους καναπέδες , από τις καρέκλες , από τα κρεβάτια και ξεχύθηκαν στις πλατείες για να αγανακτήσουν ομαδικά .
Έσφιξαν λοιπόν οι πλατείες από αγανακτισμένους πολίτες . Αγανακτισμένους πολίτες που πριν την κρίση κατέκλεβαν τον κόσμο για να βάλουν περισσότερα φράγκα στην τσέπη . Αγανακτισμένους πολίτες που πριν την κρίση έγλυφαν τον πολιτικό για μια θέση στο δημόσιο . Αγανακτισμένους πολίτες που πριν την κρίση είχαν επιβάλει στην αγορά τον νόμο της ζούγκλας . Υλιστές , ρουσφετολόγοι , κοπρίτες , καπιταλιστές του κερατά . Αυτοί που σε κάθε εκλογές δυναμώνουν τους πολιτικούς και το σύστημα τους .
Αυτά όμως άλλαξαν τώρα . Τώρα οι πολίτες αγανάκτησαν και βγήκαν στις πλατείες να διαδηλώσουν . Απέναντι σε ποιους ; Πάντως σίγουρα όχι απέναντι στους εαυτούς τους . Απέναντι σε όλους τους άλλους . Τους κακούς . Ποτέ όμως απέναντι στους εαυτούς τους . Γιατί αυτοί είναι σωστοί . Οι άλλοι είναι λάθος .
Αγανακτισμένοι λοιπόν . Και ενωμένοι . Πάνω από όλα ενωμένοι . Τόσες διαφορετικές νοητές σημαίες μαζεμένες σε τόσο λίγο χώρο δεν έχει ξανασυμβεί . Κυνηγοί μεταναστών , βασιλόφρονες , δουλοπάροικο συνδικαλιστές , πολίτες συνυπεύθυνοι για την κρίση , αναποφάσιστοι , δεν ξέρω δεν απαντώ … όλοι εκεί .
Και ξαναρωτάω , αγανακτισμένοι με τι ; Αγανακτισμένοι με ποιους ;
Πάρτε το χαμπάρι , το Σύνταγμα είναι ένα πανηγυράκι σαν όλα τα άλλα που έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια . Ένα πανηγυράκι με άλλη μορφή . Με το οποίο χαμογελάνε αυτοί που θα έπρεπε να φοβούνται . Αν οι συγκεντρώσεις στις πλατείες ήταν δραστικές θα το μαθαίναμε γρήγορα . Το αστυνομοκρατούμενο κράτος θα έδειχνε το πρόσωπο του . Τώρα όμως το κράτος χαμογελάει από ανακούφιση . Γιατί αυτές οι συγκεντρώσεις δεν είναι δράσεις αλλά αντιδράσεις . Και οι αντιδράσεις δεν είναι δημιουργικές . Οι δράσεις είναι . Όσο περισσότερο διαρκεί η αντίδραση τόσο περισσότερο απομακρύνετε η πιθανότητα της δράσης . Οι κρατούντες το ξέρουν αυτό . Γι’αυτό αφήνουν τις αντιδράσεις να διαρκέσουν , ώστε να μην μετατραπούν σε δράσεις που θα σκάσουν στα μούτρα τους . Αφήνουν τις δράσεις να διαρκέσουν και χαμογελούν . Χαμογελούν από ανακούφιση .
Όποιος νομίζει ότι θα αλλάξουν τα πράγματα είναι γελασμένος . Τα μυαλά δεν αλλάζουν από τη μια μέρα στην άλλη . Και πάνω από όλα για να αλλάξεις τα μυαλά σου πρέπει να το θες . Το θες ;
Είσαι έτοιμος να απαρνηθείς την υλιστική σου ύπαρξη και να χαράξεις νέα πορεία ; Αν ναι , καλό κουράγιο . Αν όχι καλό ύπνο και καλή αγανάκτηση .
