Όταν
ήμουν μαθητής στο γυμνάσιο , ο μαθηματικός για να μου εξηγήσει την έννοια του
άπειρου , μου είπε ότι αν βάλεις έναν χρυσαυγίτη μπροστά σε μια γραφομηχανή και
τον αφήσεις να πατάει τυχαία πλήκτρα τότε , μετά από άπειρο χρόνο , θα
καταφέρει να γράψει την Οδύσσεια .
Με αυτό
το παράδειγμα , η έννοια του άπειρου έγινε ξεκάθαρη στο μυαλό μου .
Από τότε
όποτε είχα απορίες σε βασικές έννοιες χρησιμοποιούσα παραδείγματα με τον
χρυσαυγίτη και όλα ξεκαθάριζαν ως δια μαγείας .
Όταν
μάθαινα για την θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου , δεν μπορούσα να καταλάβω πως
είναι δυνατόν εμείς και οι πίθηκοι να καταγόμαστε από το ίδιο είδος . Μέχρι που
, καλά καταλάβατε , θυμήθηκα τον χρυσαυγίτη και αμέσως ο Δαρβίνος έγινε κτήμα
μου . Κάποτε υπήρχε κάποιο είδος και λόγο κάποιας μετάλλαξης διακλαδίστηκε σε
δύο είδη : στον άνθρωπο και στον χρυσαυγίτη .
Όπως
καταλαβαίνεις , χάρη στον χρυσαυγίτη έμαθα πολλά στο σχολείο . Όποτε είχα
απορίες , ο χρυσαυγίτης ήταν εκεί να μου τις λύνει . Ξέρω ότι αυτό ακούγεται
κάπως οξύμωρο , αλλά καταλαβαίνεις τι εννοώ . Οι άλλοι είχαν τα λυσάρια τους ,
εγώ είχα τον χρυσαυγίτη μου .
Τα
χρόνια πέρασαν , μεγάλωσα και μαζί μου μεγάλωσε ο χρυσαυγίτης και μπήκε στη
βουλή . Αυτό είναι ένα θέμα που ακόμα δεν έχω καταφέρει να λύσω . Μάλλον επειδή
ο χρυσαυγίτης αποτελεί πραγματικό μέρος του προβλήματος .
Προχθές
πήγα στον ζωολογικό κήπο την κόρη μου . Καθώς γυρνάγαμε από κλουβί σε κλουβί
χαζεύοντας τα φυλακισμένα ζώα , έπεσε το μάτι μου στο κλουβί με τους χιμπατζήδες
. Και τότε μου γεννήθηκε η απορία : “τι θα συμβεί αν δώσεις σε έναν χιμπατζή
μια μπανάνα και μια ελληνική σημαία” ;
Σύνθετο
πρόβλημα , σκέφτηκα . Δύο οι μεταβλητές : η μπανάνα και η σημαία . Μόνο με τη
σημαία το πρόβλημα λύνεται εύκολα . Αλλά αν προσθέσεις και την μπανάνα τότε το
πρόβλημα γίνεται σύνθετο.
Τότε παρατήρησα
έναν από τους χιμπατζήδες που , κρατώντας μια μπανάνα στο χέρι , χτυπιόταν στο
κλουβί ξεστομίζοντας ακατάληπτες κραυγές . Αμέσως το πρόβλημα λύθηκε . Τον
χρυσαυγίτη μου θύμιζε . Μόνο η σημαία του έλειπε .
Διάβασε επίσης :