Ως γνωστόν η ελληνική γλώσσα είναι πλούσια . Τόσο πλούσια
που παρέχει λέξεις και εκφράσεις οι οποίες μπορούν να αποδώσουν οποιοδήποτε
νόημα με τρομερά μεγάλη ακρίβεια . Πολλές φορές , λέξεις με παρόμοιο νόημα ,
λανθασμένα , ταυτίζονται αλλά κάτι τέτοια φαινόμενα ξεχωρίζουν έναν αριστερό
από έναν δεξιό .
Παράδειγμα τέτοιον λέξεων είναι η λέξη “καριόλα” και η λέξη “πουτάνα”
. Πολλές φορές τις ταυτίζουμε , στην πραγματικότητα όμως υπάρχει ειδοποιός
διαφορά μεταξύ τους . Συγκεκριμένα η λέξη “πουτάνα” αναφέρεται σε αυτή την
τύπισσα (ή τον τύπο για να μην παρεξηγηθούν οι φεμινίστριες) η οποία πάει με
όλους . Ενώ η λέξη “καριόλα” αναφέρεται σε αυτή την τύπισσα η οποία πάει με
όλους εκτός από εσένα .
Έτσι ένας αριστερός του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να πει : “Ρε τον
καριόλη τον Κουβέλη , πάει με όλους εκτός από εμένα” . Ενώ ένας Νεοδημοκράτης
θα μπορούσε να πει για τον Σαμαρά : “Μεγάλη πουτάνα ο Σαμαράς , πάει με όλους”.
Τώρα στο κλασσικό ερώτημα που έχει απασχολήσει και συνεχίζει
να απασχολεί τους φιλοσόφους από την αρχαιότητα έως σήμερα , δηλαδή αν είναι
καλύτερα να μπλέκεις με καριόλες ή πουτάνες , σε πρώτο επίπεδο θα απαντούσες “με
πουτάνες” ώστε να επωφεληθείς και ο ίδιος . Σε δεύτερο επίπεδο όμως θα σου
έλεγα να μην το παρακάνεις γιατί αν μπλέκεις συνεχώς με καριόλες ή πουτάνες
χάνεις το νόημα . Γίνεσαι σαβουρογάμης τσουβαλιάζεις
τους πάντες , χάνεις το μέτρο και μετά σου φαίνεται φυσιολογικό να έλκεσαι ακόμα και από την ακροδεξιά τσατσά .
Δεν υπάρχουν μόνο καριόλες και πουτάνες . Υπάρχουν και άλλες
. Ψάξιμο χρειάζεται μόνο . Και πολύ υπομονή .
