.jpg)
Όταν εκλέγεις βουλευτή , έχεις την απαίτηση να σε
εκπροσωπεί στο κοινοβούλιο και να ασκεί το έργο του χωρίς να επηρεάζεται ή να
δέχεται πιέσεις από εξωγενείς παράγοντες . Αυτή η απαίτηση δεν είναι παράλογη
. Αποτελεί συνταγματικό δικαίωμα και υποχρέωση κάθε βουλευτή να αποφασίζει κατά
συνείδηση με βάση , πάντα , το συμφέρον του λαού . Αυτό θα
ήταν το ιδανικό στο υπάρχον πολιτικό σύστημα . Έλα όμως που η πραγματικότητα
είναι αρκετά διαφορετική .
Πως μπορεί να εξασφαλιστεί η
κατά συνείδηση λειτουργία του βουλευτή όταν οι πιέσεις που του ασκούνται είναι
πολλές ; Όταν ο βουλευτής καταψηφίσει την απόφαση του αρχηγού , τότε φλερτάρει
με διαγραφή , κάτι που μπορεί να αποβεί καταδικαστικό για τη συνέχεια της
πολιτικής του καριέρας . Ο βουλευτής λοιπόν σκεφτόμενος ωφελιμιστικά , αφού ως
άνθρωπος έχει ελαττώματα και αδυναμίες ,
δεν θέλει και πολύ για να ενδώσει σε πιέσεις . Πρόσφατα είναι
τα παραδείγματα με τις πιέσεις σε βουλευτές για την ψήφιση μνημονίων ,
μεσοπρόθεσμων και λοιπών νόμων .
Με αυτό τον τρόπο ο βουλευτής επηρεάζεται μονόπλευρα ,
μόνο προς τη μία κατεύθυνση , με αποτέλεσμα η λήψη των αποφάσεων να μην είναι
δημοκρατική . Δημιουργείται σοβαρό έλλειμμα κοινοβουλευτικής δημοκρατίας .
Κάπου εδώ κάνει την εμφάνιση του το αντίπαλο δέος .
Αυτό που θα πιέσει τους βουλευτές προς την άλλη κατεύθυνση . Η αντιδιαμετρική
πίεση . Ποιά είναι αυτή ; Η πίεση του λαού . Ο λίθος που θα καλύψει το έλλειμμα
της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας .
Αυτή η πίεση πρέπει να ασκείται καθημερινά και όχι
κάθε τέσσερα χρόνια με την ψήφο . Μην ξεχνάς ότι καθημερινά , η αντίθετη πλευρά
, ασκεί ασφυκτικά την πίεση που καταστρατηγεί τη δημοκρατία . Άρα κάθε μέρα
πρέπει να ασκείται πίεση από τον λαό προς τους βουλευτές . Και η πίεση του λαού
πρέπει να είναι τόσο έντονη όσο έντονη είναι και η πίεση από την άλλη πλευρά .
Η πίεση οικονομικών , προσωπικών , κομματικών συμφερόντων … Με αυτό τον τρόπο εμφανίζεται μια εξισορρόπηση
των αντίθετων πιέσεων που ουσιαστικά αναιρεί η μία την άλλη και εξαλείφεται το
έλλειμμα που εμφανίζεται σε μια φαινομενικά δημοκρατική διαδικασία .
Το έλεγε και ο Νεύτωνας . Για να κινείται ένα
αντικείμενο ομαλά θα πρέπει η συνισταμένη των δυνάμεων που ασκούνται σε αυτό να
είναι μηδενική . Σε κάθε δράση εμφανίζεται μία ίση και αντίθετη αντίδραση . Αλλιώς
το αντικείμενο κινείται ανεξέλεγκτα . Και όταν το πολιτικό σύστημα κινείται
ανεξέλεγκτα ανώμαλα , τότε ο λαός ζορίζεται .
Δράση εσείς , αντίδραση εμείς . Και όποιος αντέξει .
Ποιες είναι οι καθημερινές μορφές πίεσης που μπορεί να
επιδείξει ο λαός ;
Από απλές πορείες μέχρι προπηλακισμούς και
βιαιοπραγίες . Και για αυτούς που θα διαφωνήσουν με τις βιαιοπραγίες ας
αναλογιστούν την επικινδυνότητα της μη-ισορροπημένης πίεσης προς τους βουλευτές
.
Με πόση αντιδιαμετρική πίεση μπορεί να εξισορροπηθεί η
απειλή μιας πιθανής διαγραφής ενός βουλευτή ; Ή ακόμα περισσότερο , πόσο πρέπει
να πιέσεις ένα βουλευτή ώστε να τον πείσεις να μη χρηματιστεί ; Οι πορείες
είναι αρκετές ; Δεν νομίζω , ποτέ δεν ήταν .
Αν όμως νιώθει ο βουλευτής διαρκώς την καυτή σου ανάσα
; Το χέρι σου ορθωμένο από πάνω του ; Σε αυτή την περίπτωση δεν θα σκεφτεί και
δεύτερη φορά να κάνει την ατασθαλία ; Δεν θα νιώθει μέσα του μια απέραντη
λαχτάρα για να πράξει ορθά ;
Τώρα θα μου πεις είναι απαραίτητες όλες αυτές οι
βιαιότητες ;
“Η τήρηση του
Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και
υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να
το καταλύσει με τη βία” . Δεν το λέω εγώ , το Σύνταγμα το λέει . Άρα και με τους
δικούς τους κανόνες να παίξουμε , η πίεση προς τους βουλευτές είναι αναπόσπαστο
μέρος της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας .
Με απλά λόγια : βαράτε
γιατί χανόμαστε .
(Προβλέπω ότι ο επόμενος που θα τις αρπάξει θα είναι ο
Στουρνάρας)
