Η αλήθεια σήμερα για την πολύπαθη Δευτεροβάθμια Τεχνική Εκπαίδευση

      

Στα non papers που εξέδωσε το υπουργείο παιδείας προσπαθεί, χρησιμοποιώντας σαθρά επιχειρήματα ( όπως κάθε φορά που θέλει να βάλει εναντίον της ), να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Ότι η εύκολη λεία που βρήκε στην δομή της Δευτεροβάθμιας Τεχνικής – επαγγελματικής εκπαίδευσης για να δώσει βορά στους τοκογλύφους δανειστές του υποταγμένου κράτους μας, είναι για το καλό της και για το καλό των νέων της χώρας μας.

       Παραδεχόμενη η πολιτική ηγεσία του υπουργείου (όπως έχουν παραδεχθεί διαχρονικά όλες οι προηγούμενες)  ότι η Δευτεροβάθμια ΤΕΕ, πράγματι με την ανάπτυξή της, μπορεί να γίνει σημαντικός μοχλός ανάπτυξης για την χώρα μας προχωράει στην πλέον αντιφατική των επικλήσεων της ενέργεια.

      Αυτή της καρατόμησης της με την κατάργηση 46 ειδικοτήτων εκπαιδευτικών και 2472 θέσεων εργασίας  και στην κατάργηση των τομέων Υγείας – Πρόνοιας και εφαρμοσμένων τεχνών στα ΕΠΑΛ καθώς και των ειδικοτήτων κομμωτικής, αισθητικής, βοηθών Οδοντοτεχνιτών, βοηθών φυσικοθεραπευτών, βοηθών ακτινολογικών εργαστηρίων, βοηθών φαρμακείου και αργυροχρυσοχοΐας στις ΕΠΑΣ.

      Παρά το ότι, μόλις προχθές, φορείς επαγγελματικοί και εργοδοτικοί σε έκθεσή τους συμπεριέλαβαν ακριβώς αυτούς τους τομείς και τις ειδικότητες ως τα πιο περιζήτητα επαγγέλματα στην αγορά εργασίας στην χώρα μας.

      Μόνο για να ικανοποιήσει τις επιταγές της τρόικα; Δεν νομίζω.

      Με ένα σπάρο πολλά τρυγόνια.

      Βέβαια ξέρουν καλά τι επιφέρει αυτό στην Δευτεροβάθμια ΤΕΕ. Τι επακόλουθα έχει για τους νέους και τους άνεργους ανθρώπους της χώρας μας.

      α)  Παύουν την λειτουργία τους άμεσα πολύ περισσότερα από το ένα τρίτο των ΕΠΑΛ των ΕΠΑΣ και των ΣΕΚ της χώρας μας. Αυτό σκεφτείτε τι επιπτώσεις έχει προπαντός δε στην επαρχία.

       β) Οι ειδικότητες αυτές λόγω του ότι είναι περιζήτητες στην αγορά είναι αιμοδότης πολλών ιδιωτικών εκπαιδευτικών επιχειρήσεων ΙΙΕΚ -  ΕΠΑΛ – ΕΠΑΣ.

     Ο κος Αρβανιτόπουλος με την παρουσία του , ανήμερα της έκδοσης του nonpaper, στα εγκαίνια  του νέου ιδιωτικού εκπαιδευτικού συγκροτήματος στον Πειραιά, που εξυπηρετεί τις περισσότερες από τις καταργούμενες ειδικότητες,  αυτό το μύνημα έδωσε στους επιχειρηματίες του κλάδου.

      Στην Ν.Δ. προφανώς υποστηρίζονται τέτοιες πρακτικές γιατί υπάρχουν στο ιδεολογικό τους υπόβαθρο αλλά στο ΠΑΣΟΚ;

      Το ΠΑΣΟΚ δια της κας Χριστοφιλοπούλου και του ίδιου του προέδρου του κου Βενιζέλου στην ημερίδα που μόλις πρίν 20 ημέρες έκαμε, διατυμπάνιζε την ανάγκη ανάπτυξης της Δημόσιας δευτεροβάθμιας ΤΕΕ μέσω του Τεχνολογικού Λυκείου με όλες τις ειδικότητες ΕΠΑΛ – ΕΠΑΣ ( πρότασης που έχει καταθέσει ως σχέδιο νόμου στην βουλή των Ελλήνων ).

       Λέει ότι βρέθηκε εξαπίνης. Ότι δεν είχε ενημέρωση για όλα τούτα. Απορώ πως γίνεται η πρώην υφυπουργός Παιδείας και τωρινή υφυπουργός στο υπουργείο του Μητσοτάκη να βρέθηκε εξαπίνης. Όμως ποιά είναι η στάση τους απέναντι σε όλα τούτα; Μέχρι αυτή την στιγμή βλέπω και ακούω μόνο άτονες αντιδράσεις του είδους θα ρωτήσουμε γιατί δεν μας ενημέρωσαν.

             Τα γεγονότα που γίνονται σήμερα και αφορούν στην συρρίκνωση της  Δημόσιας δευτεροβάθμιας ΤΕΕ της χώρας μας έχουν πολύ βαθιά αίτια μέσα στο χρόνο. Δεν έχει επικρατήσει τυχαία ο όρος πολύπαθη για να την χαρακτηρίζει.

        Οι ρίζες των αιτίων ξεκινάνε από την απελευθέρωση της χώρας μας από τους Τούρκους με τις προσπάθειες του φωτισμένου κυβερνήτη Καποδίστρια να την δημιουργήσει και φτάνουν μέχρι σήμερα.

        Τα προβλήματά της αρχίζουν από την νοοτροπία των Βαυαρών επιτρόπων του βασιλιά Όθωνα για την κλασική παιδεία την οποία επέβαλαν στην μέση εκπαίδευση.

         Συνεχίζονται στο διάβα του χρόνου με την μετεξέλιξη του Έλληνα σε αστό και την κουλτούρα του κλασικού που επεκράτησε συσωρεύοντας  πολλά σύνδρομα που φτάνουν μέχρι τις ταξικές διαφορές και αποθημένα.

         Μέχρι που οι αστοί, οι μεγαλοαστοί και οι μεγαλοκτήμονες που στήριζαν την οικονομική τους ανέλιξη στον μεταμπρατισμό και στα αμόρφωτα, ανεπιτήδευτα και ανιδείκευτα εργατικά χέρια επέβαλαν την νοοτροπία να θεωρούνται οι χειρόνακτες ανεπίδεκτοι μόρφωσης.

         Από την άλλη πλευρά οι μικροαστοί, οι μικροί γεωργοί, οι χειρόνακτες εργάτες γής και οι τεχνίτες αποδεχόμενοι αυτή την νοοτροπία δεν προσπάθησαν να την αντικρούσουν.

       Δεν προσπάθησαν, με την χειρονακτική επιδεξιότητά τους, να επιβάλουν πολιτικά την άποψη ότι η ανάπτυξη ενός κράτους με την γεοφυσική μορφή του δικού μας που με την ποικιλομορφία του εδάφους της η Ελλάδας μας με τα βουνά,  τα δάση, τις μεγάλες και μικρές παιδιάδες, τον διαμελισμό των ακτών, τα νησιά, τις θάλασσες της πρέπει να στηρίζεται στην ανάπτυξη των διαφόρων επαγγελμάτων και τεχνικών ειδικοτήτων στον πρωτογενή τομέα ( έδαφος, υπέδαφος, θάλλασες ), στον δευτερογενή ( μεταποίηση, τυποποίηση προιόντων του πρωτογενούς  τομέα ) και στις υπηρεσίες. Στην ανάπτυξη μέσω αυτών της ελαφράς και μέσης βιομηχανίας.

       Αποδέχτηκαν δηλαδή αβασάνιστα την άποψη ότι ο χειρόνακτας για να αποκτήσει την επιδεξιότητα της απασχόλησής του δεν απαιτείται να είναι και έξυπνος, οξυδερκής, δημιουργικός άρα δεν απαιτείται να είναι σπουδαγμένος.

        Σε αυτήν την λάθος λογική, πεπεισμένος έντεχνα από το κατεστημένο, ο λαός της χώρας μας θεώρησε ότι τα παιδιά του θα έπρεπε να τα μορφώσει κάνοντας τα επιστήμονες

για να είναι καταξιωμένοι ως έχοντες μόρφωση ανωτάτου επιπέδου στην κοινωνία γιατί ο ίδιος είχε και έχει σύνδρομα κατωτερότητας που επιτήδια κάποιοι του τα συντηρούν.

( Αυτό έγινε φανερό μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και τον εμφύλιο, προπαντός μετά την μεταπολίτευση του 1974 και ιδιαίτερα μετά την δεκαετία του 1980 )

       Η κατάσταση αυτή σαν λογική αλλά προπαντός ως πρακτική πήρε πολλά χρόνια. Έφτασε μέχρι σήμερα και έγινε φαύλος κύκλος που ανατροφοδοτείται από πολλες πηγές που θρέφονται από αυτόν.

       Πρώτη πηγή:  Το κεφάλαιο ( διεθνές και ντόπιο )

       Αυτοί θέλουν πρώτα καταναλωτές. Έπειτα θέλουν ανθρώπους είτε πολυμορφωμένους  αλλά με τόσο γενική μόρφωση που στο τέλος να γίνεται άχρηστη, και αυτοί είναι που κάνουν για όλα τα θελήματα, είτε πολυεξειδικευμένους σε ένα και μόνο αντικείμενο  

( εξειδίκευση της εξειδίκευσης ένα πράγμα ) που  αυτοί χάνονται στην λεπτομέρεια και γίνονται επίσης εξαρτημένοι.

       Δεύτερη πηγή: Οι Δημόσιοι πάροχοι εκπαίδευσης δηλαδή αυτοί που διοικούν την εκπαίδευση.Οι κυβερνήσεις της χώρας μας.

Για το κράτος δεν είναι δαπανηρό οικονομικά ένα γενικό σχολείο σε σχέση με ένα σχολείο Τεχνικής – Επαγγελματικής που είναι πράγματι πολλαπλάσια δαπανηρό. Τόσο στην κατασκευή του όσο στον εξοπλισμό και την λειτουργία του. Άρα δύσκολα μπαίνουν στην διαδικασία οι κρατούντες στην χώρα μας να επενδύσουν στην ΤΕΕ. Και βέβαια, παρά το ότι εξαγγέλουν κάθε φορά για την ανάπτυξη της ΤΕΕ, το πρώτο που σκέφτονται στην κρίση είναι η αποδυνάμωσή της ως μία εύκολη πηγή μείωσης εξόδων για περιστολή δαπανών.

       Τρίτη πηγή : Οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί με τις συντεχνίες τους.

 Προφανώς συντηρείται αυτή η τάση των Ελλήνων προς την Γενική δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Δίχως προσπάθειες ούτε βούληση των κυβερνώντων για την ανακοπή της, και με δεδομένη την πελατειακή σχέση που ξέρουμε ότι είχαν , και έχουν τα κόμματα που κυβέρνησαν τον τόπο μας μέχρι σήμερα, έφτασε σε γιγάντωση ως πρός τον αριθμό εκπαιδευτικών μαθημάτων γενκής παιδείας.

   Διορίστηκαν την τελευταία εικοσαετία μέγας αριθμός φιλολόγων, μαθηματικών, φυσικών, γυμναστών, θεολόγων, ξένων γλωσών, εικαστικών κ.λ.π. Ο αριθμός αυτός σήμερα, για να καταλάβουμε, φτάνει για τις πέντε πρώτες ειδικότητες, από το σύνολο της Δευτεροβάθμιας

( Γυμνάσια, Γενικά λύκεια, ΕΠΑΛ, ΕΠΑΣ  που απαριθμεί 85000 θέσεις ) τις 77000 και πλέον θέσεις.

              Αυτό δεν έγινε τυχαία. Είναι αποτέλεσμα των πιέσεων για διορισμούς από το συνδικαλιστικό τους όργανο, την ΟΛΜΕ ( αφού  κυριαρχούν σε αυτήν οι εκπαιδευτικοί με τις ανωτέρω περιγραφόμενες ειδικότητες ) και τους κλαδικούς συλλόγους των. Οι πιέσεις αφορούσαν και αφορούν στην συρίκνωση της Δευτεροβάθμιας ΤΕΕ πρός όφελος της Γενικής Εκπαίδευσης και την διατήρηση των οργανικών θέσεων τους.

   Μάλιστα σε όλα τα συνέδρια της ΟΛΜΕ η κυρίαρχη θέση κάθε φορά είναι η ΤΕΕ να παρέχεται μετά την δευτεροβάθμια. Μέχρι την εφαρμογή αυτής της θέσης, λένε, προέχει η προάσπιση των δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας ΤΕΕ.

  Η συγκυρία που έφερε τον Γενίτσαρο κο Κοτσιφάκη καθηγητή ειδικότητας ΠΕ18 Ιατρικών Εργαστηρίων ( ειδικότητα που με το πολυνομοσχέδιο καταργείται )  στην προεδρία της ΟΛΜΕ απλά έρχεται να επιβαιβαιώσει τον κανόνα.

        Η περίπτωση Κοτσιφάκη είναι πράγματι άξια προσοχής. Γιατί μέσω του κομματικού οργανισμού - μηχανισμού που τον προωθεί, ανελίχθηκε στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, η οποία τον χρησιμοποιεί ως το άλοθί της. Μάλιστα ο κομματικός αυτός οργανισμός, που τον προωθεί, στα προγράμματά του και στις αρχές του διακυρήτει την δωδεκάχρονη υποχρεωτική γενική εκπαίδευση των Ελληνοπαίδων και μεταδευτεροβάθμια ΤΕΕ. Αυτό δεν είναι τυχαίο και οφείλεται στην τέταρτη πηγή αιτιών.

       Τέταρτη πηγή: Τα κόμματα. Εδώ υπάρχει η μεγάλη αντίφαση

       Τα κόμματα της μείζωνος αριστεράς έχουν διακυρηγμένη την θέση ( ΣΥΡΙΖΑ – ΚΚΕ ) της δωδεκάχρονης υποχρεωτικής γενικής εκπαίδευσης πρωτοβάθμια – δευτεροβάθμια και έπειτα μεταδευτεροβάθμια ΤΕΕ στην χώρα μας. Τα κόμματα της αριστεράς που υποστηρίζουν και εκφράζουν τον φτωχό Έλληνα. Τον εργάτη, τον γεωργό, τον μικροκτήμονα, τον μικροβιοτέχνη, τον μισθωτό.

      Που οφείλεται αυτή η στάση; Υπάρχει λογική εξήγηση;

   Οφείλεται  κατά αρχήν στα σύνδρομα που ανέπτυξα παραπάνω .Αυτά που στο όνομα των ταξικών διαφορών καλιεργήθηκαν. Έτσι λοιπόν στο όνομα του δικαιώματος της ισότιμης μόρφωσης των φτωχών ως πρός τους πλούσιους, αντί να θεωρείται η δευτεροβάθμια εκπαίδευση μέσω της ΤΕΕ ως σκοπός να αποκτήσουν τα παιδιά, προπαντός των φτωχών οικογενειών, προσόντα για τον βιοπορισμό τους και παράλληλα ή αργότερα γενική παιδεία, προκρίνεται και προωθείται το ανάποδο από αυτούς τους κομματικούς σχηματισμούς.

    Οφείλεται όμως ειδικότερα, περισσότερο στο γεγονός της ένταξης ή παρήσφρυσης πολλών εκπαιδευτικών από τους κλάδους της γενικής μέσης εκπαίδευσης σε αυτούς τους κομματικούς σχηματισμούς¨μάλιστα δε σε ηγετικές θέσεις. Έτσι καλιεργούν στα μέλη των κομμάτων και προωθούν ( καλυμένα ) τα συντεχνιακά τους συμφέροντα.

    Στα υπόλοιπα κόμματα λόγω του ίδιου περιγραφόμενου γεγονότος υπάρχουν δυιστάμενες οι δύο θέσεις και πότε υπερισχύει η μία θέση πότε η άλλη. Ευτυχώς μέχρι σήμερα επικρατούσε περισσότερο η θέση υπερ της δευτεροβάθμιας ΤΕΕ.

             Όμως από σήμερα δεν βλέπω καλά τα πράγματα. Γιατί τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας συρικνώθηκαν και ο αριθμός των 77000 εκπαιδευτικών γενικών μαθημάτων είναι τεράστιος. Η δύναμη της ΟΛΜΕ είναι πολαπλάσια σήμερα από ότι στο πρόσφατο παρελθόν.      

            Αυτός ο φαύλος κύκλος διαχρονικά επιφέρει την διόγκωση της γενικής παιδείας στην Μέση εκπαίδευση βασιζόμενη στον κρυφό ή φανερό πόθο κάθε έλληνα φουκαρά γονέα φτωχού ή πλούσιου να δεί το παιδί του ( μετά από πολλές καταθέσεις στα φροντιστήρια) φοιτητή σε κάποιο ίδρυμα ανώτατατης εκπαίδευσης. 

     Αποτέλεσμα η αναστροφή της πυραμίδας. Η νέα πυραμίδα αντί να έχει μεγάλη προσφορά στελεχών μέσης στάθμης, ανθρώπων τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης  και κατάρτισης, έχει υπερπροσφορά πτυχιούχων ανωτέρας και ανωτάτης μόρψωσης προπαντός στις κλασικές επιστήμες  ή αποφοίτους γενικού Λυκείου που η ζήτηση για όλους αυτούς, μέσα στην κρίση που ζούμε, είναι ελάχιστη έως μηδενική.

     Πως και που τώρα θα απασχοληθουν όλοι αυτοί στον πρωτογενή τομέα, στον δευτερογενή, στην μεταποίηση, στις υπηρεσίες;

     Να ο φαύλος κύκλος του μεταμπρατισμού ( του αέρα κοπανιστού δηλαδή) στην χώρα μας. Να γιατί δυέλυσε η οικονομία. Να γιατί το ενάμισι εκατομύριο άνεργοι στην χώρα μας. 

       Στην σύχρονη ελληνική ιστορία υπήρξαν προσπάθειες αναβάθμισής και δημιουργίας θεμελίων που πάνω τους θα μπορούσε να σταθεί στέρεα και να επιτελέσει τον σκοπό και τον στόχο της η δευτεροβάθμια ΤΕΕ. Να γίνει δηλαδή μοχλός ανάπτυξης της χώρας μας μέσω των πτυχιούχων της.

         Μια τέτοια  προσπάθεια ήταν η δημιουργία Γενικής Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας ΤΕΕ στο Υπουργείο Παιδείας και η δημιουργία της ΣΕΛΕΤΕ το 1959, καθώς και  η οργάνωση του εποπτικού, εκπαιδευτικού, (θεωρητικών , εργαστηριακών μαθημάτων) Διοικητικού και βοηθητικού προσωπικού της το 1970.

          Παράλληλα οι εκπαιδευτικοί της ΤΕΕ από την δεκαετία του ΄60 συγκρότησαν το συνδικαλιστικό τους όργανο, την ΟΛΤΕΕ.

          Δειλά – δειλά, με μικρά αλλά σταθερά βήματα, αναπτυσόταν η δημόσια ΤΕΕ με την ανέγερση νέων σχολικών μονάδων για αυτό το σκοπό. Τουλάχιστον μία μονάδα σε κάθε νομό της χώρας στα επόμενα 20 χρόνια.

          Με την ανάληψη της εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ και τον γενικότερο αέρα αλλαγής που επεκράτησε, οι τότε συνδικαλιστικές οργανώσεις επαναδιατάχθηκαν απέναντι στο δόγμα της « ισχύος εν τη ενώσει » και άκριτα κάποιοι από το Δ.Σ. της ΟΛΤΕΕ προσκείμενοι στο κόμμα εξουσίας τσίμπησαν το δόλωμα που τους έβαλαν και χωρίς τις νόμιμες διαδικασίες  (απόφαση Γενικής συνέλευσης ) αποφάσισαν να διαλύσουν την ΟΛΤΕΕ και να προσχωρήσουν στην ΟΛΜΕ.

       Αυτό αποδείχθηκε καταστροφικό για την δευτεροβάθμια ΤΕΕ στη χώρα μας.

       Άμεσα ακολούθησε η κατάργηση της Γενικής Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας ΤΕΕ στο υπουργείο παιδείας χωρίς καμία αντίδραση γιατί μέχρι να επαναδραστηριοποιειθεί η ΟΛΤΕΕ ( μετά από προσφυγές και αποφάσεις δικαστηρίων για την μη διαλυσή της ) χάθηκε πολύτιμος χρόνος.

       Φυσικά έκτοτε ακολούθησε διαχρονικά πόλεμος από την πανίσχυρη μέχρι σήμερα ΟΛΜΕ ( κυριαρχούμενη ανέκαθεν στο Δ.Σ. από τους καθηγητές γενικών μαθημάτων ) προς την μικρή ΟΛΤΕΕ με σκοπό να την διαλύσει.

     Στην συνέχεια ακολούθησε το 1985 ο νόμος για την ενοποίηση της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που  δίνει διακριτά ξεχωριστό ρόλο στην ΤΕΕ εντός αυτής.  Τονίζεται σε αυτόν η συνδικαλιστική εκπροσώπισή των εκπαιδευτικών λειτουργών της από την ΟΛΤΕΕ. Η ενοποίηση της δευτεροβάθμιας όμως λειτούργησε αρνητικά για την ΤΕΕ.

   Δυστυχώς ο νόμος αυτός συστηματικά καταστρατηγήθηκε από την διοίκηση του υπουργείου ( με την φανερή στις περισσότερες περιπτώσεις σύμπραξης της ΟΛΜΕ ). Πάντα εις βάρος της δευτεροβάθμιας ΤΕΕ λόγω της ανυπαρξίας διεύθυνσης στο υπουργείο για τα ιδιαίτερα θέματά της. Με την συστηματική παραπληροφόρηση της κοινωνίας και την μικρή παρεμβατικότητα της ΟΛΤΕΕ ένεκα της τεράστιας πολεμικής που δεχόταν σε όλα τα φόρα και σε όλα τα επίπεδα από τις διάφορες συντεχνίες που θίγονταν από την ανάπτυξη της. Προπαντός όμως από την κατάφορη  πολεμική της ΟΛΜΕ.

     Ερχόμαστε τώρα να δούμε την δομή της Δευτεροβάθμιας ΤΕΕ. Το προσωπικό της.

             Καταρχήν σε ένα τεχνικοεπαγγελματικό σχολείο θα πρέπει να παραδεχθούμε ότι σε όλες τις ειδικότητες του ως κυρίαρχη βασική παιδαγωγική μέθοδος εκπαίδευσης των μαθητών πρέπει να είναι η πρακτική άσκηση τους σε κατάλληλα εξοπλισμένους προς τούτο εργαστηριακούς χώρους, με τους καθηγητές τους, για την εφαρμογή των θεωρητικών γνώσεων στην πράξη έτσι ώστε να αποκτήσουν δεξιοτήτες τόσο χειρονακτικές όσο και συμπεριφοράς  ως προς το αντικείμενο της ειδικότητας τους

      Ουδάλως δεν μιλάμε για σχολείο ΤΕΕ. Οτιδήποτε άλλο δεν αφορά ένα τέτοιο σχολείο.  Έπεται αυτού η μαθητεία, μετά ομως από την άκρως απαραίτητη (  σύμφωνα  με  απτά επιστημονικά αποτελέσματα και συμπεράσματα ερευνών όλων των αρμοδίων διεθνών και ημεδαπών φορέων ) εντός του σχολείου εργαστηριακή  άσκηση.

     Ποιοί είναι αυτοί που επανδρώνουν αυτό το σχολείο;

 Στην επιχειρηματολογία τους οι υπουργοί κύριοι Μητσοτάκης και Αρβανιτόπουλος εσκεμένα παραπλανούν το λαό αναφέροντας οτι υπάρχουν 110 ειδικότητες στην δευτεροβάθμια ΤΕΕ.

 Στην πραγματικότητα όμως συμβαίνουν τα εξής:

       Όπως προανέφερα το 1959 έγινε η σοβαρή απόπειρα οργάνωσης και διοίκησής της σύμφωνα με τα Αμερικανικά πρότυπα της εποχής. Σημειώνω ότι οι Αμερικανοί σχεδιάζουν με ορίζοντα πενηνταετίας. Ακόμα σήμερα τα ίδια πρότυπα έχουν.

        Με την σύσταση της ΣΕΛΕΤΕ και την οργάνωση των σχολείων της  δευτεροβάθμιας ΤΕΕ θεσμοθετούν οργανωτικά τα εργαστήρια όλων των κλάδων και το προσωπικό τους για όλη την επικράτεια.

       Θεσμοθετούν την έννοια του εκπαιδευτικού των θεωρητικών μαθημάτων, του εκπαιδευτικού των εργαστηριακών μαθημάτων και του βοηθητικού εκπαιδευτικού των εργαστηρίων.

      Ο καθηγητής της θεωρίας απαιτείται να έχει επαρκή γνώση στα της επιστήμης του. Πρέπει να έχει την δυνατότητα να συνδέσει την θεωρία με την πράξη συνεργαζόμενος με τον συνάδελφό του Τεχνολόγο εργαστηρίων.

      Προφανέστατα ο καθηγητής εργαστηριακών μαθημάτων είναι εκείνος που έχει σε πολυ μεγάλο βαθμό την επάρκεια της εφαρμογής των θεωρητικών γνώσεων στην πράξη έχοντας μεγάλη ( πολυετή ) εμπειρία προς τούτο με ειδιαίτερα προσόντα χειρονακτικών δεξιοτήτων.

   Πρέπει να έχει ιδιαίτερα προσόντα χειρονακτικών δεξιοτήτων που αποκτώνται με πολυετή εμπειρία στις πρακτικές εφαρμογές. Να έχει γνώσεις  χειρισμού του φορητού και μόνιμου εξοπλισμού ( εργαλεία , συσκευές, μηχανήματα ).

     Επιπρόσθετα στα εργαστήρια που είναι εξοπλισμένα με μόνιμο και φορητό εξοπλισμό, για τη λειτουργία την συντήρηση και την επισκευή τους απαιτούνται πρόσθετα άτομα

 ( τουλάχιστον ένα σε κάθε τομέα )  με εξεικευμένες γνώσεις πάνω σε αυτόν τον εξοπλισμό  που θα συνεπικουρήσουν τον εκπαιδευτικό στην διαδικασία της προετοιμασίας και της εκτέλεσης της πρακτικής άσκησης, καθώς και στην επίβλεψη των μαθητών κατά την διάρκειά της έτσι ώστε η λειτουργία αυτή να γίνεται με σωστά και με ασφάλεια.

     Όλα όσα περιγράφω δεν είναι υψηλές θεωρίες αλλά πραγματικά αναγκαία .Είναι  απαιτήσεις με επιστημονική τεκμηρίωση ( stantars ) από όλους τους οργανισμούς που ασχολούνται με την ασφαλή και πιστοποιημένη παροχή τεχνικής και επαγγελματικής γνώσης στα τεχνικά – επαγγελματικά σχολεία και τηρούνται διεθνώς.

   Εκτός του ότι η χώρα μας είναι υποχρεωμένη να τηρεί αυτά τα stantars στην πράξη είναι ακρως απαραίτητοι όλοι αυτοί οι άνθρωποι για να γίνεται σωστά , με ασφάλεια το μάθημα και προπαντός το εργαστηριακό μερος του.     

       {Τα ίδια ή παρεμφερή πρότυπα διαπιστώνουν οι Έλληνες εκπαιδευτικοί και οι μαθητές των ΕΠΑΛ – ΕΠΑΣ  που λαμβάνουν μέρος στα προγράμματα « LEONARDO DA VINCI »,  «ERASMUS» κ.α., στις χώρες της Ευρωπαικής Ένωσης. Διαπιστώνουν δηλαδή ότι στις ανεπτυγμένες χώρες δεν έχει αλάξει η δομή ενός σχολείου ΤΕΕ σε σχέση με την Ελλάδα.

Συνεχίζουν να υφίστανται σε αυτές τα σχολικά εργαστήρια, οι καθηγητές εργαστηριακών μαθημάτων, οι τεχνίτες ως βοηθοί και γίνονται εργαστηριακές ασκήσεις. Τόσο με προσομοιωτές, με πινακίδες με χρήση Η/Υ αλλά και με φυσικό αντικείμενο. Χρησιμοποιούνται φορητός και μόνιμα εγκατεστημένος εξοπλισμός ως εποπτικά μέσα για την πραγματοποίησή τους. Οι μαθητές τους απασχολούνται πολύ με χειρονακτικές δεξιότητες σε φυσικό αντικείμενο.} 

    Έτσι δείτε πόσο ψεύτικα είναι όσα επικαλούνται οι δύο υπουργοί.

    Οι ειδικότητες στην ΤΕΕ δεν είναι 110 αλλά τρείς φορές λιγότερες επειδή έχουμε κλάδους τριών κατηγοριών εκπαιδευτικών. Δηλαδή:

  α) Τους εκπαιδευτικούς ΠΕ που είναι αυτοί των θεωρητικών μαθημάτων ( γενικών και τεχνολογικών ). Αυτοί είναι οι καθηγητές  έδρας. Οι καθηγητές τεχνολογικών μαθημάτων συνεργάζονται με τον τεχνολόγο εργαστηρίων. Πρέπει να διαθέτουν σε ικανοποιητικό βαθμό εμπειρία σύνδεσης της θεωρίας  με εφαρμογή πράξης και χειρονακτικών δεξιοτήτων.

  β) Τους εκπαιδευτικούς ΤΕ Τεχνολόγους εργαστηρίων που είναι οι κατεξοχήν εργαστηριακοί καθηγητές με προαπαιτούμενα εκτός την βασική θεωρητική γνώση της ειδικότητας  και ικανή προυπηρεσία στην ειδικότητα στην αγορά εργασίας με μεγάλη εμπειρία δεξιοτήτων εφαρμογών και χειρονακτικών δεξιοτήτων.

  γ) Τους εκπαιδευτικούς ΔΕ βοηθούς εργαστηρίων που είναι οι εκείνοι που βοηθούν τον εκπαιδευτικό στην προετοιμασία των εργαστηριακών ασκήσεων, στην διαδικασία της πρακτικής άσκησης βοηθώντας και επιβλέποντας τους μαθητές. Επιπρόσθετα είναι αυτοί που συντηρούν και επισκευάζουν τον εργαστηριακό εξοπλισμό.  

   Οι εκπαιδευτικοί κατηγορίας ΠΕ και ΤΕ προαπαιτούμενο για τον διορισμό τους έχουν το Πτυχίο παιδαγωγικής επάρκειας ενώ οι εκπαιδευτικοί κατηγορίας ΔΕ βεβαίωση παιδαγωγικής επάρκειας.

             Αβίαστα βγαίνει το συμπέρασμα ότι όλες οι κατηγορίες εκπαιδευτικών της ΤΕΕ είναι απαραίτητοι στην εκπαιδευτική διαδικασία.

              Δυστυχώς μέσα σε όλα τα άλλα υπάρχει και ο πόλεμος ο εμφύλιος μέσα στα σπλάχνα της ΤΕΕ. Ο πόλεμος των κλάδων της .

      Οι πτυχιούχοι των Πανεπιστημιακών και πολυτεχνικών σχολών, τεχνικοεπαγγελματικών ειδικοτήτων μπήκαν ως εκπαιδευτικοί στην ΤΕΕ παρά το ότι δεν προβλεπόταν στον αρχικό σχεδιασμό της. Χρησιμοποιώντας το κατ’ επίφαση επιχείρημα της αναβάθμισης της ΤΕΕ μέσω του πτυχίου τους. Συντεχνιακά βοηθούμενοι από το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας 

( άλλος ένας φορέας συντεχνία που ποδηγετεί την Ελλάδα προωθόντας τα μέλη του όπου και όπως μπορεί ) και τους Πανελλήνιους κλαδικούς συλλόγους τους. Πιέζοντας τώρα αυτοί στο όνομα του μεγάλου Πτυχίου τους προσπαθούν να παραγκωνίσουν τους  Πτυχιούχους ΑΣΠΑΙΤΕ (ΣΕΛΕΤΕ), ΤΕΙ, ΙΣΟΤΙΜΩΝ ΣΧΟΛΩΝ και τους Τεχνολόγους εργαστηρίων.

      Η πίεση αυτή μεταδίδεται παραπέρα  από τους πτυχιούχους ΑΣΠΑΙΤΕ ( ΣΕΛΕΤΕ ) ΤΕΙ και ΙΣΟΤΙΜΩΝ ΣΧΟΛΩΝ προς τους Τεχνολόγους εργαστηρίων. Με την προσπάθεια όλων αυτών θέλοντας να πάρουν  τις πρώτες αναθέσεις στα εργαστήρια από τους Τεχνολόγους εργαστηρίων πέτυχαν τελικά να βρεθούν εκτος εκπαίδευσης, και πιθανόν να απολυθούν, οι εκπαιδευτικοί βοηθοί εργαστηρίων που δεν έχουν καμιά σχέση με τις αναθέσεις των υπολοίπων. Για να καταστήσουν έτσι πιο ευάλωτους τους Τεχνολόγους εργαστηρίων. Όμως ο εμφύλιος αποδυναμώνει όλους και έτσι οι παράπλευρες απώλειες από τον εμφύλιο είναι τόσο μεγάλες ,και προς όλες τις κατευθύνσεις,  που έφεραν σοκ και δέος.         

     Τώρα με την αναίτια αποβολή των εκπαιδευτικών κατηγορίας ΔΕ η μαθησιακή εκπαιδευτική διαδικασία δεν θα παρέχεται σωστά, απρόσκοπτα και με ασφάλεια. Γιατί ειδικά στα τμήματα με έναν εκπαιδευτικό τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα.

     Τι να προλαβαίνει να κάνει. Προετοιμασία ασκήσεων, επίβλεψη των μαθητών που δουλεύουν μηχανήματα ή αυτών που εργάζονται στους πάγκους; Σκεφτείτε δώδεκα παιδιά, με έναν εκπαιδευτικό, στο εργαστήριο. Ειδικά όταν έχει ζωηρούς ή απείθαρχους μαθητές, έτσι όπως σήμερα τους έχει κάνει η κρίση, αφού κουβαλάνε τα προβλήματα που έχουν οι οικογένειές τους στην τάξη. Ποιός θα συντηρεί και θα επισκευάζει τον εργαστηριακό εξοπλισμό;

       Η  Δευτεροβάθμια ΤΕΕ υπάρχει και πρέπει να υπάρχει για να εξυπηρετεί τις ανάγκες της Ελληνικής κοινωνίας, όπως ανέλυσα παραπάνω.

       Το να δίνει η πολιτεία ένα μεγάλο κομμάτι της στους ιδιώτες και να στερεί από τον γυναικείο πλυθησμό της χώρας το δικαίωμα της δωρεάν τεχνικής – επαγγελματικής εκπαίδευσης είναι αντισυνταγματικό και αδιανόητο. Η χώρα θα το βρεί μπροστά της και το λάθος αυτό θα το πληρώσει. Γιατι η ΤΕΕ αποδυναμώνεται και αυτό ειναι εις βάρος της ίδιας της χώρας.

       Οι τομείς και οι ειδικότητες που καταργεί η πολιτεία αποτελούντο κατά 95% από κορίτσια και γυναίκες. Τι θα γίνει με όλλους αυτούς τους ανθρώπους;

       Οι εκπαιδευτικοί του κλάδου Υγείας  - Πρόνειας είναι ψέμα ότι θα αποροφηθούν από τα νοσοκομεία γιατί ο αρμόδιος υπουργός εξάγγειλε την κατάργηση 1500 θέσεων εργαζομένων μεταξύ των οποίων νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό. Γιατί τόσα ψέματα; Γιατί στοχοποίησαν τόσο κόσμο και έβαλαν σκοπό την διάλυση της δευτεροβάθμιας ΤΕΕ;  

   

               Δεν είχα σκοπό να κάνω διατριβή γιαυτό  δεν αναφέρομαι με παραπομπές,  σε αριθμούς νόμων και σε πηγές τεκμηρίωσης. Την γυμνή αλήθεια προσπάθησα να πω. Την αγανάκτησή μου να βγάλω προς όλους εκείνους που πολεμούν ΤΕΕ εντός και εκτός των τειχών. 

                                   ΧΑΝΙΩΤΑΚΗΣ  ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

                      Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός κλάδου ΤΕ1 02 και 09